Rapport
Découvrez le rapport « Les incitations douces peuvent-elles améliorer les comportements de tri ? »
Avez-vous des questions ? Envoyez un courriel à evelien.bossuyt@ucll.be
Télécharger le rapport sur le nudge et le tri
Naast het vertrouwd worden met inkomende en uitgaande denkpatronen is er nog een andere manier om leren om te gaan met transities, namelijk via de ingang van het voelen. Voor meer gevoelsmatige personen is dit een meer natuurlijke werkwijze en net daarom ook boeiender. Bovendien hebben gevoelens een heel grote impact op zowel ons welbevinden als de mate waarin we open staan voor verandering. Volgens Dr Hawkins, geestelijke vader van de Kaart van Bewustzijn waarop we ons voor deze blog baseren, heeft hoe we ons voelen meer impact op ons functioneren en onze ontwikkeling dan de wijze waarop we denken. Sterker nog, op basis van zijn observaties en ondersteund door wetenschappelijk onderzoek (Gray-La Violette, 1981) poneert hij zelfs dat gedachten ontstaan uit ‘de druk van opgehoopte gevoelens’. De onderliggende negatieve gevoelens loslaten is bijgevolg een krachtigere transformatietechniek dan nieuwe overtuigingen toelaten.
Er gaan de afgelopen maanden heel wat geruchten over de Strategische Bitcoin Reserve: de Verenigde Staten en Tsjechië hebben concrete plannen, voor Lagarde is Bitcoin als reserveactivum momenteel geen optie. In deze blog verkennen we de begrippen Bitcoin en Strategische Bitcoin Reserve, geven het woord aan een believer én een non-believer, en gaan op zoek naar wat dit concreet voor mens en maatschappij betekent. Omdat er geen strategische reserve komt zonder overheidsmandaat, impliceert dit immers dat de burger de rekening zal dragen. Hetzij via belastingen, hetzij via gebruik van de pensioenportefeuille, hetzij via geldcreatie en de bijhorende inflatie. Deze blog past in de reeks Monetaire geletterdheid, waar we ingewikkelde thema’s op een eenvoudige(re) wijze pogen te vertalen en breed toegankelijk maken. Omdat we vinden dat geld- en financiële systemen een kernfunctie hebben in onze samenleving, en door iedere doorsnee burger moet kunnen begrepen en gecontroleerd worden.
We gaan momenteel door een ingrijpende maatschappelijke transitie, het soort transitie die maar eens om de zovele eeuwen plaats vindt en waar bijgevolg niemand praktische ervaring mee heeft. Wat we wel weten is dat de problemen die we nu tegenkomen niet meer op te lossen zijn met het (huidige) denken dat deze creëerde. Om minstens cognitief de gebeurtenissen te kunnen vatten, geven we in deze bijdrage een overzicht van het (huidige) uitgaande denk- en waardensystemen, gevolgd door een inkijk in het verwachte inkomende paradigma. Een basisbegrip van beide denkwijzen helpt niet alleen om te begrijpen waar we momenteel doorheen gaan, het geeft bovendien handvatten om vlotter doorheen de transitie te bewegen.
De CBDC (Central Bank Digital Currency) komt langzaamaan in de implementatiefase. De ECB voert haar communicatie op, en het nieuws bereikt ondertussen ook de mainstream pers, momenteel onder de naam digitale euro. Tijd dus voor een exploratie van dit concept, en een kritische analyse. In een reeks blogs zullen we niet alleen onderzoeken wat deze digitale euro precies is en hoe het werkt, maar ook hoe het niet alleen het geld- en bankwezen kan beïnvloeden maar ook de monetaire politiek . We vertrekken vanuit de principes van transparantie en (multidisciplinair) debat, heel erg bewust zijnde dat geld berust op vertrouwen.
Om de CBDC te kunnen beoordelen is het niet alleen belangrijk om te weten wat het is, maar ook hoe deze precies werkt. In deze blog worden de basisprincipes van de digitale euro kort uitgelegd.
Dat we in een crisisvolle tijd leven, kan moeilijk ontkend worden. Ecologische, sociale en economische problemen stapelen zich immers op. Als antwoord wil duurzame ontwikkeling de ecologische, sociale en economische dimensies van de samenleving opnieuw in balans brengen. Wat dat concreet betekent, daar is lang niet iedereen het over eens. Stellingnames daarover hangen samen met de belangen die mensen al dan niet hebben in het thans overheersende maatschappelijk systeem, het marktkapitalisme. We botsen daarbij op een dominante manier om over economie te denken en spreken in termen van markten, kopen en verkopen, van geld en winst maken. En in die lijn zien we ook een sociaaleconomisch beleid dat de oplossing voor duurzaamheidsvraagstukken vooral van marktprocessen verwacht. Of dat een wenselijke benadering is valt te betwijfelen.
Duurzaam speelgoed bestaat nauwelijks. Speelgoed bevat vaak zelf toxische stoffen zoals hormoonverstoorders en kankerverwekkende stoffen. Lees in deze blog waarom kinderen beter speelgoed verdienen
Deze blog is een reflectie, en een opening van een debat, over nudging. Na een korte definiëring van het begrip worden er enkele vragen gesteld, zoals (i) is nudging verwant aan propaganda, censuur en vijfde generatie oorlogsvoering? (ii) hoe duurzaam effectief is nudging, zeker wanneer we te maken hebben met complexe uitdagingen? Is het sop de kool waard, d.w.z. wat is de kosten-baten analyse op financieel en menselijk vlak? En (iii) zijn er voorwaarden waaronder nudging effectief en ethisch kan ingezet worden?
Wat moet je kennen en kunnen om complexe (wicked) uitdagingen aan te gaan? Want complexit eit (h)erkennen is één zaak, er succesvol mee aan de slag gaan iets anders. Vorige blogs gaven een overzicht van wat complexiteit betekent en hoe je het kan (h)erkennen, en wat de handvatten zijn om succesvol complexe uitdagingen aan te gaan. We vatten deze samen in 3 vuistregels: Wees je ervan bewust ( ERKEN ) dat een geslaagde aanpak afhankelijk is van het juist inschatten van een probleem. HERKEN complexiteit wanneer je ermee te maken hebt. Wie een complex probleem behandelt als eenvoudig of ingewikkeld maakt het alleen erger, en riskeert in chaos terecht te komen. Schakel over naar de complexiteitsmodus: PROBE – SENSE – RESPOND en ‘ BRING THE WHOLE ELEPHANT IN THE ROOM ’ In deze bijdrage hebben we het over hoe complexiteit vraagt om een bepaalde mindset en het inzetten van extra competenties. En welke methodieken je kan inzetten om een wicked proces te stroomlijnen en effectief te maken.
Indien we in één zin proberen samen te vatten hoe je best omgaat met complexiteit dan is het wel “Bring the whole elephant in the room”. In de vorige blog, Welcome in the wicked world, definieerden we het begrip complexiteit. Er werd aangehaald dat complexiteit geen baat heeft bij juist-fout discussies maar vooral de vraag stelt: werkt het of werkt het niet, ook op lange termijn. We benadrukten dat onzekerheid inherent is aan complexiteit, maar dat we tegelijk bewust moeten blijven dat elke interventie het systeem beïnvloedt, en onomkeerbaar is. Experimenteren is onvermijdelijk, maar wees alert voor de gevolgen van elke keuze en zorg dat je deze inventariseert en erkent. We concludeerden dat het van cruciaal belang is om complexe uitdagingen niet alleen te herkennen, maar ook te erkennen, en er gepast mee om te gaan. En dat is precies waar deze blog om gaat: “Hoe ga je gepast om met complexiteit?” “Welke handvatten zijn hierbij richting gevend?”. “Welke vorm van leiderschap vraagt elk type uitdaging?”.